Η νέα μορφή εργασίας γνωστή ως “εκ περιτροπής απασχόληση”, δηλαδή η απασχόληση κατά λιγότερες ημέρες την εβδομάδα ή κατά λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή κατά λιγότερους μήνες το έτος ή και συνδυασμο΄ς αυτών κατά πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας, είναι νέα μορφή απασχόλησης η οποία είτε συμφωνείται από τα δύο μέρη (εργαζόμενο-εργοδότη) είτε επιβάλλεται μονομερώς από το ένα από τα δύο.
Το ζήτημα της εκ περιτροπής εργασίας, απασχόλησε πρόσφατα το γραφείο μας, όταν εντολέας μας εργαζόμενος σε Επιχείρηση,αφού του επιβλήθηκε εκ περιτροπής εργασία για χρονικό διάστημα εννέα (9) μηνών, μεσούσης της περιόδου της εκ περιτροπής απασχόλησης (ένα μήνα προτού αυτού λήξει) απελύθη με αποζημίωση μειωμένη (υπολογιζόμενη με βάση τους μειωμένους μισθούς). Κατόπιν τούτου ασκήθηκε αγωγή ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου και ζητήθηκε να κηρυχθεί άκυρη η εκ περιτροπής απασχόληση και να κηρυχθεί άκυρη η απόλυση του εντολέως μας. Το Δικαστήριο στην 173/2013 Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θηβών, έκρινε για τον εντολέα μας ότι “η επιβολή από την εναγόμενη (αντίδικο- επιχείρηση) της εκ περιτροπής απασχόλησης στον εναγόμενο είναι άκυρη, αφού αυτή δεν έγινε με σκοπό την αντιμετώπιση πρόσκαιρων οικονομικών προβλημάτων της εναγομένης, με αποτέλεσμα τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της επιχείρησης και την αποφυγή απολύσεων, αλλά προφανως η εκ περιτροπής απασχόληση χρησιμοποιήθηκε ως όχημα για να επωφεληθεί η εναγόμενη την μειωμένη καταβολή αποζημίωσης”.